بر اساس گزارش پایگاه خبری استرالیایی نیوز در این نامه که در اول سپتامبر خطاب به سازمان خدمات پزشکی و بهداشت بین‌الملل نوشته شده آمده است: ما به عنوان کسانی که این نامه را امضا می‌کنیم شما را مسئول عواقب عدم درمان و بیماری‌های دوستانمان می‌دانیم.
سازمان خدمات پزشکی و بهداشت بین‌الملل طی قراردادی که با وزارت امور مهاجران استرالیا امضا کرده مسئول رسیدگی به وضعیت بهداشت مراکز بازداشت استرالیا شامل جزایر مانوس و نائورو است و موظف است خدمات پزشکی به آنها ارائه کند.
بر اساس این گزارش حمید خزایی 24 ساله یک پناهنده ایرانی است که به منظور مهاجرت به استرالیا در جزیره مانوس زندگی می‌کرد. وی در 27 اوت پس از آنکه به دلیل جراحی قطع پا دچار عفونت خونی شده بود به یک بیمارستان منتقل شد اما به دلیل مرگ مغزی جان خود را از دست داد.
این پناهنده ایرانی یکی از اولین کسانی است که توسط دولت استرالیا به جزیره مانوس منتقل شده بود. بسیاری از پناه‌جویانی که برای زندگی در خاک استرالیا به این کشور مراجعه می‌کنند پس از بازداشت به این جزیره منتقل می‌شوند.گفته می‌شود این افراد در این جزیره از شرایط بسیار بدی برخوردارند و حتی از فضای کافی برای زندگی برخوردار نیستند.
وزارت امور مهاجران استرالیا تا کنون در مورد مرگ این پناهنده ایرانی اظهار نظری نکرده است.
خانواده وی امیدوارند بتوانند اعضای بدن او را اهدا کنند. آنها اعلام کردند حاضرند اعضای بدن او در کوتاه‌ترین زمان ممکن اهدا کنند.
در ادامه این گزارش آمده است: حمید خزایی روز دوشنبه دچار سکته قلبی و سپس مرگ مغزی شد.
اییان رینتول سخنگوی ائتلاف اقدام برای پناهندگان در این باره گفت: حمید قربانی شرایط وحشتناک و نبود امکانات پزشکی مناسب در جزیره مانوس است. هیچ چیزی نمی تواند گسترش عفونت خونی در وی را توجیه کند.
وی اظهار کرد: چیز دیگری بیش از این وجود ندارد که نشان دهنده لزوم بسته شدن این جزیره باشد.
به گزارش ایسنا در بازداشتهای جزیره مانوس واقع در گینه‌نو بیش از 1300 پناه‌جو از کشورهای مختلف شامل ایران در شرایط بسیار دشواری زندگی می‌کنند.
رضا براتی یک جوان ایرانی دیگر بود که در اسفندماه سال گذشته در یک درگیری در اردوگاه پناهندگان در مانوس جان خود را از دست داد.