من محمد حسین سیاهی نوبندگانی به اطلاع سازمان ملل و به اطلاع عموم انسانهای شریف می رسانم که : دقیقا پنج سال تمام از ثبت نام من در دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل ترکیه می گذرد . در این ۵ سال خدا می داند که که مشکلات و نابسامانی های زندگی در شهر وان ترکیه – از مشکلات مالی و اقتصادی گرفته تا بیماری و غریبی و تهدیداتی که صورت می گرفت – آنچنان بر روح و جسم من فشار وارد می کرد که روزی صد بار انسان کشته و باز زنده میشد.

در این پنج سال مشکلات و گرفتاری های زیادی را تحمل کردم . بی خانمانی و گرسنگی را در سرما و گرما به جان خریدم ، برای به دست آوردن یک لقمه نان هر کار سخت و طاقت فرسایی را با دستمزد ۵ دلار و ۶ دلار در روزهای ۱۴ ساعتی تابستان انجام دادم ، بارها و بارها آرزوی مرگ کردم اما باز هم تحمل نمودم و هر انچه تنگنا و سختی بود را به جان خریدم . پنج سال تحمل کردم تا بلکه سازمان ملل حق پناهندگی مرا به رسمیت بشناسد . پنج سال تحمل کردم تا در پناه سازمان ملل جانم در امان باشد ، تا به دست جلادان و شکنجه گران که کشورم ایران را اشغال کرده اند نیافتم . پنج سال تمام تحمل کردم تا از طریق سازمان ملل به کشوری امن بروم و از یک امنیت نسبی برخوردار گردم . پنج سال تحمل کردم تا از تعقیب و تهدیدات رژیم ایران در امان باشم .

 

پنج سال تحمل کردم تا بتوانم سخن بگویم ، بتوانم فریاد بزنم ، بتوانم بنویسم .

پنچ سال تحمل کردم تا زنده بمانم .

 

اکنون پس از این پنج سال که همچون زمستانی سرد و بلند تمام زندگی ام را سیاه و تباه کرده ، سازمان ملل پرونده پناهجویی مرا به طور مطلق بسته و حق پناهندگی یک پناهجوی ستمدیده که از یک کشور استبداد زده آمده است را پایمال کرده است . کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیه با کنار گذاشتن پرونده پناهجویی من حکم قتل و مرگ مرا امضاء کرده است . من اکنون در دست امواجی افتاده ام که مرا هر بار محکم تر و محکم تر به صخره ها و سنگها می کوبد و با هر برخورد استخوانهای من یکی پس از دیگری می شکند . من اکنون بدون پناه و بدون حمایت فقط میخواهم این را به وکلای سازمان ملل بگویم که : این است عدالت ؟ این است حقوق بشر ؟ این است دفاع از پناهنده؟ این است آن قانونی که قرار است از مظلوم دفاع کند ؟ و آیا … و آیا … و آیا..

 

من جز بی عدالتی و قانون شکنی از سازمان ملل نسبت به خودم ندیدم . حق پناهندگی من توسط سازمان ملل نه تنها داده نشده است بلکه سازمان ملل با تباه کردن پنج سال عمر و جوانی من حتی حق مرا بسیار و بسیار پایمال هم کرده است . اکنون با صراحت به کمیساریای عالی پناهندگان ترکیه اعلام می کنم که از تاریخ ارسال این نامه مسئولیت هر اتفاق و حادثه ای که برای من اتفاق افتد شما هستید .

 

سازمان ملل با اعمال خود در مورد من هر گونه راه قانونی را به روی من بسته است و این در حالی است که من به هیچ وجه امکان برگشت به ایران را ندارم و از این رو مجبورم برای رهایی از خطر دیپورت و بازگردانده شدن به ایران که شدیدا مرا تهدید می کند پا در راه بگذارم و خودم به تنهایی برای نجات جانم جهت خروج از این جهنم اقدام نمایم اما هزینه لازم این کار را ندارم و به تنها از عهده مخارج خروج از ترکیه برنمی آیم . از تمام همیهنان شریف خودم در هر جای جهان که هستند و صدای کمک خواهی مرا می شنوند و دست نیاز و گدایی من که به سویشان رفته است را می بینند عاجزانه تمنا دارم که مرا یاری نمایند . همه می دانید که در این پنج سال هر چند که نیازمند بودم ولی حتی یک بار هم تقاضای کمک مالی نکردم و همه سختی ها را به جان خریدم اما اکنون مساله مرگ و زندگی من پیش آمده من باید برای رهایی از خطر دیپورت و بازگردانده شدن به ایران هر چه سریعتر ( تا یک ماه اینده) از ترکیه خارج شوم . همیهنان شریفی که در توان دارند حتی ۱۰ دلار کمک نمایند و آنها که نمی توانند حداقل لطف کنند و نامه مرا برای افراد خیرخواهی که توانایی کمک را دارند بفرستند .

 

از همه هم میهنان سپاس گذارم

محمد حسین سیاهی نوبندگانی

شماره کیس دفتر سازمان ملل ترکیه:

(۰۵C۰۱۶۸۶)

شماره حساب جهت کمک: کد بانکی : ۰۳۳۹ شماره حساب : ۲۳۰۰۱۳۵۰

شعبه : HALKBANK .

اسم به لاتین : MUHAMMED HUSEYIN SIAHI NOBENDGANI

حالا اگر که نیاز بود اینم بهش پیوند بدهید

T.C .

از طریق اینترنت

Tr۳۴ ۰۰۰۱ ۲۰۰۹ ۳۳۹۰ ۰۰۲۳ ۰۰۱۳ ۵۰

تلفن من:

۰۰۹۰۵۳۷۷۲۳۳۴۱۲